Voor iedereen met heimwee naar een wandelvakantie in Duitsland tipt Top Trails of Germany een aantal recepten van typische streekgerechten die je in de restaurants langs de Top Trails kunt proeven. Van eenvoudige boerenkeuken tot culinair hoogstandjes.

Landelijke keuken

Vroeger moest de boerenbevolking het doen met wat er op de boerderij beschikbaar was of in de omringende bossen te vinden was. Aardappelen waren sinds de 19de eeuw basisvoedsel. Geen wonder dat dit knolgewas in veel traditionele gerechten een centrale rol speelt. Op de Rothaarsteig staat de hartige aardappelwafel soms op de menukaart. Heerlijk met cantharellen vers uit de bossen van het Sauerland.

Döppekooche is een oud gerecht dat typerend is voor de Eifel. Oorspronkelijk kwam dit gerecht bij arme mensen op tafel tijdens het St. Maartensfeest op 11 november, omdat zij zich geen traditionele ‘Martinsgans’ konden permitteren. Inmiddels staat het in veel restaurants langs de Eifelsteig waar regionale specialiteiten worden geserveerd op de menukaart.

Nog zo´n prachtige naam: Hackes und Knieste. Dit is typisch armeluiseten uit de Harz. ‘Hackes‘ zou gekruid varkensgehakt betekenen. ‘Knieste’ zijn kleine aardappelen waarvoor je om deze te oogsten door je knieën moet gaan. De aardappelen worden met komijnzaad in de oven gegaard. Wordt zowel met rauw gehakt als met gehaktballen in de restaurants langs de Harzer-Hexen-Stieg gegeten.

Gemaakt met ingrediënten die op elke boerderij in Westfalen voorhanden waren: Lippischer Pickert. Deze pannenkoeken werden oorspronkelijk gegeten met erg weinig suiker en rozijnen, omdat dit iets was voor de rijkeren. Meestal werden ze opgediend met spek. Tijdens je wandeling op de Hermannshöhen moet je minstens één keer Pickert hebben gegeten. Voor zoetekauwen met jam of suikerbietenstroop; liefhebbers van iets hartigs nemen die met leverworst of rauwe ham.

Maultaschen zijn op de Schwäbische Alb niet weg te denken. Volgens een legende waren deze Zuid-Duitse ravioli dé manier van de cisterciënzer monniken van klooster Maulbronn (vandaar ook de naam Maultasche) om in de vastentijd het vlees te ‘verstoppen’. Wandelaars op de Albsteig kunnen ze naar hartenlust proberen.

Culinaire lekkernijen met regionale ingrediënten

Er zijn gewassen die het op de schrale heidegronden van de Lüneburger Heide juist goed doen, zoals blauwe bessen. Geen wonder dat nergens in Duitsland meer van dit heerlijke fruit wordt geteeld dan hier, langs de wandelroute Heidschnuckenweg. Bij veel boerderijen kun je van juli tot september zelf bessen plukken. Tot de komst van de aardappel werd in deze arme streek veel boekweit gegeten, verwerkt in pannenkoeken of taarten. Inmiddels zijn deze gezonde zaden weer helemaal in. Het recept Boekweitpannenkoekjes met bosbessen en citroensorbet is echt iets voor fijnproevers.

De Rheinsteig loopt dwars door de wijngaarden van de ‘Mittelrhein’ – vanwege de vele kastelen en burchten ook wel de Romantische Rijn genoemd. In dit wijnbouwgebied wordt voornamelijk Riesling verbouwd. Maar ook de rode Spätburgunder (Pinot Noir) wordt in kleinere hoeveelheden geproduceerd. Door de vulkanische bodem heeft de wijn een eigen – mineraal – karakter. Het recept Reerug met zelfgemaakte pasta en Spätburgundersaus is afkomstig van een van de restaurants langs de Rheinsteig.

Op de derde etappe van de WesterwaldSteig kom je door een groot natuurgebied waar de markante jeneverbesstruiken groeien, die wel 3 meter hoog kunnen worden en als zuilen omhoog wijzen. Als je hier wandelt, prikkelt de geur van jeneverbes in je neus. Ze vormen traditioneel een belangrijke smaakmaker in veel stoofgerechten, zoals in de runderstoofpot met jeneverbessen en jeneverbes-gremolata.

De Schwarzwalder Kirschtaart is in de hele wereld bekend, maar smaakt natuurlijk het beste in het Zwarte Woud zelf. Hoewel er stemmen opgaan dat deze machtige kersentaart helemaal niet is uitgevonden in het Zwarte Woud, is de taart naast de koekoeksklok hét symbool van de streek en je zult hem overal tijdens je wandeltocht op de Westweg of Schluchtensteig tegenkomen. De kirsch, het belangrijkste ingrediënt van de taart, wordt tenslotte hier geproduceerd. Alleen in het Zwarte Woud groeien de juist kersen voor de kirsch-brandewijn.

Verrassende variatie aan zoetwatervis

De vijvers, beken en rivieren in het Altmühltal staan garant voor een grote variatie aan vis. Verse regenboogforel, zalmforel, karpers en meerval staan op de menukaart van de regionale restaurants langs de Altmühltal-Panoramaweg. Een heerlijk gerecht is bijvoorbeeld gebraden zalmforelfilet met kruidenkorst.

Visliefhebbers komen op de Goldsteig in het Oberpfälzer Wald aan hun trekken. Een regionale specialiteit is de Oberpfälzer karper. Van Gasthof Prinzregent Luitpold in Waldsassen is het recept bruschetta met gerookte karper uit de Oberpfalz afkomstig.

Alle recepten vind je op www.toptrails.nl.